De witbanden zijn een typische kleurslag bij Saksische kroppers. De witte banden ontstaan door de samentrekking van het wit uit de vleugelschildveren op de banden.
Saksische kroppers met witte banden komen voor in 4 verschillende kleurslagen (zwart, blauw, rood en geel), isabellen niet meegerekend. Alle exemplaren met witte banden, uitgezonderd de isabellen, zijn van minder goede kwaliteit. Het is moeilijk om hun type te verbeteren omdat door kruising met andere kleurslagen de witte banden volledig en vaak voor altijd verdwijnen. Het standaardniveau van deze witbandjes is dan ook zeer laag en dit hogerop tillen is een werk van vele jaren.
Witte banden tref je vooral aan bij verschillende kleurduivenrassen. Zit misschien de oorzaak van de slechte kwaliteit van de witbanden bij Saksische kroppers hierin verborgen? De Saksische kropper is immers geen kleurduivenras maar een kropperras waar type en stand op het voorplan treden. Het is al moeilijk genoeg om dieren te kweken met voldoende beenlengte, een goede beeninplanting en -stand, een volmaakte ballonvorm, een slank lichaam, een volle voetbevedering, ... zonder rekening te moeten houden met de kleur.
De witbanden zijn van slechte tot matige kwaliteit. Zij komen tekort in type en stand, beschikken vaak over een te kleine voetbevedering en een te korte hals met als gevolg te weinig blaaswerk.
Toch hebben enkele bekwame fokkers zich voor deze kleurslagen ingezet. Het standaardniveau van de witbanden ligt anno 2003 een pak hoger dan midden jaren ’90. Het heeft in alle geval veel vakkennis en geduld gevraagd om tot zulke resultaten te komen. Waarschijnlijk werd hier en daar met isabellen gekruist.
| |
| |
| |
| |
| |
|