KleurslagenFoto AlbumSierduif RassenVerslaafd aan ...ShowsVerzorgingLinks
Geel is verdunde van rood. Dit geldt zowel voor dominant als voor recessief geel. Geel heeft hetzelfde kleurpigment als rood, maar in zeer verdunde vorm.
Duiven met de gele kleurslag beschikken over een groene en purperen metaalglans maar dit in veel mindere mate dan bijvoorbeeld hun zwarte, rode of blauwe soortgenoten. Enkel bij een stralende zon valt deze metaalglans op.
Verschillen met rood zie je bijvoorbeeld aan de nestjongen. De gele nestjongen hebben in tegenstelling tot de rode veel minder donshaar. Gele jongen hebben een oranjerood albino-oog, rode jongen daarentegen hebben een donkerrood tot donkerbruin albino-oog.
De gele kleur kan sterk uiteenlopen. De meeste vogels zijn diep en rijk gekleurd met gele onderkleur. Lichter getinte types komen ook voor maar zijn minder bemind. Indien gele Saksische kroppers voldoende intensief en over het gehele lichaam hetzelfde in kleur zijn, worden zij door de meeste keurmeesters als goed aanvaard. De lichtere exemplaren zijn vaak nazaten van kruisingen met isabellen. Zij hebben een minder glanzend gevederte. Hun gevederte is echter vaster en zij schijnen in veel mindere mate last te hebben van haarbevedering.
Om de intensiviteit van het geel te bewaren, moet je regelmatig kruisen met rood. Goede gele doffers kan je bijvoorbeeld kweken door een rode doffer te koppelen aan een gele duivin. In de eerste generatie geeft deze samenstelling uitsluitend rode jongen. Een rode, jonge doffer terug gekoppeld aan een gele duivin, geeft zowel rode als gele doffers en/of duivinnen. Een gele doffer gekoppeld met een gele duivin zal uitsluitend gele nakomelingen geven. Gele duiven, geven dus betere intensieve gele jongen, indien je ze koppelt met rode duiven! Geel is zeer geschikt voor allerhande kruisingen en is daarom ook aan te bevelen voor het kruisen met witte vogels.
Het standaardniveau van de gele Saksische kropper was midden jaren ‘90 van matig tot goede kwaliteit. Hier en daar vond je wel eens een dier van zeer goede kwaliteit. De verdere ontwikkeling van de gele Saksische kropper ging gepaard met de ontwikkeling van de rode Saksische kropper omdat de gele kleurslag wat betreft intensiviteit van de rode kleurslag afhankelijk is. Indien je jaren enkel geel x geel fokt, is dit nadelig voor de kleur. De intensiviteit neemt immers jaar na jaar af.
De Gele Saksische kroppers kwamen vaak tekort in type en stand. Ze hadden vaak een te horizontale houding. De doffers waren in het algemeen veel te zwaar. Een te brede borst ontsiert het type trouwens op alle vlakken. Een ander bijzonder negatief punt was de haarbevedering waarvan 7 vogels (zelf meer) van de 10 last schenen te hebben. Dit euvel kwam vooral voor op de borst en op de vleugelschilden. Sommige dieren hadden zelfs haarbevedering over hun gehele lichaam. Ook dieren met rode oogranden kwamen voor.
Positief was dat gele Saksische kroppers vaak over een zeer grote ballon beschikten. Je moet er echter over waken dat zij niet gaan overblazen, anders best opruimen want overblazen is erfelijk (net zoals haarbevedering, rode oogranden, kale krop, ...).
De vogels beschikten vaak over een goede tot zeer goede kleur. Ook beschikten de gele Saksische kroppers vaak over een zeer mooie, volle voetbevedering.Anno 2003 beschikken we over gele Saksische kroppers met een hoog standaardniveau. Het kruisen met andere rassen zoals de Engelse kropper en de verkeerdvleugelkropper heeft ervoor gezorgd dat de dieren qua type enorm verbeterd zijn. Je treft tegenwoordig zelfs topexemplaren aan. Ook schijnen de dieren van haarbevedering praktisch geen last meer te hebben.
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
Nederlands