Historisch

'Saksen' en 'Thüringen': land van de zwaar voetbevederde rassen

Saksen is een voormalig Duits stamhertogdom, ontstaan na verzwakking van de Karolingische macht in Noord-Duitsland (9e eeuw). De nakomelingen van de eerste hertog, Liudolf, werden van 919 tot 1024 keizers van het Heilige Roomse Rijk. Hendrik de Leeuw breidde het gebied in de 12de eeuw oostwaarts uit ten koste van de Slaven.

Het conflict tussen de Welven (Saksen) en de hohenstaufen leidde tot een opdeling van Saksen (eind 12de eeuw). De Tak Saksen-Wittenberg verwierf in 1356 de keurvorstelijke waardigheid.

Saksen stond in de Dertigjarige Oorlog aan de protestantse zijde. De keurvorsten van Saksen waren van 1697 tot 1763 koningen van Polen. Saksen moest in 1815 de helft van zijn grondgebied afstaan aan de Pruisen. In 1871 werd het een deel van het Duitse Keizerrijk en in 1918 van een republiek. Na 1945 werd Saksen verdeeld onder Polen, De toenmalige DDR en DBR.

Het grootste grondgebied van het vroegere Saksen ligt anno 2003 dus verspreid in de DBR en een kleiner gedeelte in Polen.

Thüringen is een landschap gelegen ongeveer in het midden van de DBR. Het ligt ten zuiden van Saksen.

In het Noorden is Thüringen begrensd met Harz, in het zuiden door het Thüringer Wald (120 km lang, 35 km breed). Centrum is het vruchtbare Thüringer Bekken (akker-, tuin- en wijnbouw). Het is rijk aan verschillende delfstoffen zoals kali, bruinkool, leisteen, ijzer en edelmetalen waarvan de industrie tevens afhangt.

In 531 was het een Frankisch hertogdom, daarna achtereenvolgens onder leiding van Ludovingen en het huis Wettin (1247). De hieruit ontwikkelde hertogdommen verenigden zich in 1920 tot een republiek. Na WO II maakte Thüringen deel uit van de voormalige DDR.

In Saksen ontstonden talrijke duivenrassen. Bijna allen zijn gekenmerkt door hun goed ontwikkelde beenbevedering en gierhakken variërend van lang tot zwaar. De Saksen waren namelijk grootmeesters in het creëren van rassen met een goed ontwikkelde voetbevedering. De bekendste zijn o.a. de vedervoetige Saksische eksterkropper (ook verkeerdvleugelkropper genoemd), de Saksische monnikduif, de Saksische vleugelduif, de Saksische borstduif, de Saksische witstaart, de Saksische snipduif, de Saksische zwaluw, de paapduif, de Saksische kropper, ...

De familie der Saksische sierduiven is dus groot. Je kunt geen tentoonstelling bezoeken of er wordt een Saksische variëteit tentoongesteld. Dit komt omdat de meeste Saksische sierduivenrassen al geruime tijd talrijk en op hoog niveau worden gefokt.